- алақандай
- незначительный
алақандай жер — клочок земли
Казахско-русский словарь. 2013.
алақандай
Смотреть что такое "алақандай" в других словарях:
мүкәмәл — 1. (Сем.: Абай, Көкп., Ақс.; Тау., Қош.) дүние, мүлік. Мен м ү к ә м ә л і мд і сатсам да, Дүкембайды оқуға жіберемін (Сем., Абай). 2. (Гур., Шевч.) аспап, құрал сайман. Менің сақал алатын м ү к ә м ә л і м қайда екен? (Гур., Шевч.). Махамбет… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
темір — балға. Басы да, сабы да темірден жасалған балға. Т е м і р б а л ғ а н ы ң басы көбінесе заводта темірден құйылады. Кейде ұсталар қолдан да жасайды (Шаңырақ, 104). Темір келі. Темірден жасалған келі. Ағаш келіні қайың, қарағаш сияқты қатты… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
иен-тегін — (ҚХР) шексіз жер, ен дала, бос жер. Әй, Нұрғазы ай, атадан қалған и е н т е г і н мол жер опа бермегенде, тиетін алақандай үлес қанша үнем болады деп жүр екен (Қ. Жұм., Соңғы..., 2 к., 241) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құрттауыш жер — (Өзб., Там.) алақандай жер, кішкентай жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ойбай жапырақ — (Жезқ., Ұлы.; Рес., Орын.) үлкендігі алақандай жапырақты шөптің аты. О й б а й ж а п ы р а қ ащы болады, мал жемейді (Жезқ., Ұлы.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тырнаққыл — (Қарақ.) үзік жиегіне жағалай тігілген үлкендігі алақандай кішкене киіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
борпық — сын. сөйл. Борпылдақ. Ойпырмайдың быттиған тұрпы ай, піскен бауырдай іркілдеп жатқан б о р п ы қ құмды алақандай айбатты табан іреп сойып өтіпті (Д. Досжанов, Жолбарыс, 126) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көку — көкі етістігінің қимыл атауы. Жағыма жылан жұмыртқалағандай қайдағыны к ө к у і м ненің ақысы? (Қ. Қазиев, Жалғыз жалау., 27). – К ө к у емес, «асықпай айтып көр» де (Т. Жақыпбайұлы, Лашын, 19) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қатырып — үст. сөйл. Жақсылап, әдемілеп, келістіріп д.м. Мен оны әлі қ а т ы р ы п жазам, оқыған кезде көзіңе мөлтілдеп жас келеді (Таң нұры, 182). Аяз алақандай айнаға қарап, өзінің бұйра шашын қ а т ы р ы п тарады (Ә.Тарази, Қиян соқпақ, 17) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
маңғұла — болды. жерг. Басы қатты, миы ашыды. Шөлейт даланың түйе шөлдеп өлетін түкпіріне жасырынған алақандай ауылды таба алмай адасып, м а ң ғ ұ л а б о л ы п қаңғып кетсе екен дедік (Н.Ораз, Сиқырлы., 102) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырға — I зат. Жылқының жіліншік буыны мен бақайының түйіскен жері. Сырғасы таю. Буыны шығып кету (Х.Арғынбаев, Қаз. мал шаруаш., 15). II зат. бот. Қайың ағашының күз кезіндегі сырға тәрізді салбырап тұрған бүршігі (тұқымы). Үйдің алды жапырағы алақандай … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
